กิจกรรม "กาลครั้งหนึ่งทำดี ณ อมก๋อย"
ศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวง บ้านยองแหละ อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่
วันที่ 3-5 ธันวาคม 2559 กิจกรรม "กาลครั้งหนึ่งทำดี" เป็นกิจกรรมครั้งที่ 2 ของเรา ซึ่งถือว่าประสบความสำเร็จ และผ่านไปได้ด้วยดี ถึงแม้กิจกรรมจะจบไปแล้ว แต่ผมเชื่อว่าความสุข และความประทับใจที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น มันยังคงอยู่ในมุมหนึ่งของความคิด เริ่มตั้งแต่การเดินทางจนไปถึงจุดหมาย ด้วยระยะทางร่วม 800 กิโลเมตร กับเวลาร่วม 16 ชั่วโมง กว่าจะถึงจุดหมาย ฝั่งหนึ่งเฝ้ารออย่างมีความหวัง อีกฝั่งก็ตั้งใจไปให้ถึง โดยหวังที่จะมอบและแบ่งปันความสุขที่เราพอมีและพอทำได้
"เราเชื่อว่าการแบ่งปัน ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามที่เราพอมี มันจะเติมเต็มความสุขให้กับ เขาและเรา " แม้ในวันนี้เราจะถึงจุดหมายปลายทางช้ากว่ากำหนด ด้วยเส้นทางและปัจจัยอื่นๆ ที่ยากจะควบคุม แต่เรื่องราวดีๆ กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้
อมก๋อย คืออำเภอปลายทางของเรา และเมื่อเอ่ยถึงที่นี่ หลายคนจะนึกถึงความลำบาก ความขาดแคลน อาจด้วยเส้นทางที่ยากจะเข้าถึง และปัจจัยอื่นๆ แต่อย่างไรก็ตาม ด้วยความห่างไกลและความยากลำบากของที่นี่ อมก๋อย ยังคงแฝงไว้ด้วยความสวยงามของสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ทั้งที่ต้องเดินทางด้วยเท้า และการเดินทางด้วยรถยนต์ขับเคลื่อน 4 ล้อ นั่นทำให้เรารู้สึกว่า เราอยากมาที่นี่ การเดินทางสำรวจพื้นที่จึงเกิดขึ้น เราเดินทางไปหลายที่ จนไปพบกับ ศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวง บ้านยองแหละ และได้พูดคุยกับคุณครู ทำให้รู้ว่าที่นี่ขาดแคลนสิ่งจำเป็นหลายอย่าง ซึ่งสิ่งเหล่านั้นทางเราก็พอที่จะช่วยเหลือได้ จึงเป็นที่มาของกิจกรรมของเราในครั้งนี้ และไม่ไกลนักจากที่นี่ ก็ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดังอีกด้วย ซึ่งถ้าเป็นนักท่องเที่ยวแนวออฟโรดต้องรู้จักดีแน่นอน นั้นคือ หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจิโน หลังจากทำกิจกรรมเสร็จเรียบร้อยแล้ว เราจะไปสัมผัสกับสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดังแห่งนี้กันครับ
ค่ำคืนวันที่ 2 ธันวาคม 2559 ค่ำคืนที่หลายๆคน มุ่งหน้าออกต่างจังหวัดเช่นกันไม่ต่างจากเรา และถึงแม้จะเป็นการเดินทางในช่วงเวลาดึก แต่รถราก็ยังคงหนาแน่น พวกเรานัดรวมพลกันบริเวณปั้มน้ำมันชื่อดังแห่งหนึ่ง แถวๆบางปะหัน จ.อยุธยา การเดินทางครั้งนี้สมาชิกค่อนข้างมากเป็นพิเศษ ร่วมๆ 60 คน พร้อมกับรถยนต์ 15 คัน ไม่นานสมาชิกก็เริ่มทยอยกันมาเรื่อยๆ หลังกระบะแต่ละคันเต็มไปด้วยสิ่งของที่พร้อมจะนำไปแบ่งปัน ประมาณเที่ยงคืนสมาชิกก็มากันครบ และพร้อมที่จะออกเดินทางกันจนตัวสั่นแล้ว น้าหมู โครงการหลวง นำขบวนเลยจร้าๆ
การเดินทางร่วม 5 ชั่วโมงกับระยะทาง 400 กว่ากิโลเมตร จากอยุธยา เช้านี้เราอยู่ที่ อ.เถิน พวกเราแวะทานข้าวเช้ากันที่นี่ และพลขับได้ยืดเส้นยืดสายให้หายง่วง เพราะการเดินทางยังอีกยาวไกลนัก จากตรงนี้จะเป็นเส้นทางลัดเลาะไปตามไหล่เขาผ่านโค้งลาดชัน และคับแคบ ชวนให้เวียนหัว ใครเมารถควรอัดยาตั้งแต่ตัวอำเภอเถินเลยครับ การเดินทางต้องใช้ความระมัดระวังกันเป็นพิเศษ วิทยุสื่อสารจึงเป็นสิ่งสำคัญมากๆ เสียงวิทยุดังขึ้นตลอดการเดินทาง คอยแจ้งให้กับสมาชิกที่อยู่ด้านหลัง ทำให้การเดินทางสะดวกขึ้น กว่าจะหลุดเส้นทางตรงนี้ไป ทำเอาสมาชิกหลายๆท่านหน้าซีดกันเลยทีเดียว เรามุ่งหน้าสู่ อ.ลี้ ทะเลสาบดอยเต่า และแวะพักที่ตัวอำเภอฮอดกันอีกครั้ง ช่วงการเดินทางตรงจุดนี้ก่อนถึง อ.ฮอด มีรถเพื่อนสมาชิก 1 คัน มีปัญหาขัดข้องนิดหน่อยกับระบบคลัตซ์ แต่จะว่าไปก็ไม่หน่อยหละครับ ถึงกับต้องยกคลัตซ์กันเลยทีเดียว ต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงซึ่งอาจจะทำให้การเดินทางสู่บ้านยองแหละล่าช้ากว่าที่กำหนด สมาชิกคนอื่นๆ จึงเดินทางล่วงหน้ากันไปก่อน แล้วให้น้ากมลเดินทางตามไปทีหลัง เราเข้าใจกัน การเดินทางจึงดำเนินการไปต่อ ขอบคุณน้ากมลที่เข้าใจ ...
(แล้วเรื่องน่าตื่นเต้นของน้ากมลก็เกิดขึ้น... มันมืดตึ้บ อ้างว้าง และน่ากลัว น้ากมลได้กล่าวไว้ ) เดินทางกันต่อครับ เรามุ่งหน้าสู่ อ.อมก๋อยกันเลย จากตรงนี้ก็อีกประมาณ 120 กิโลเมตร ลัดเลาะไปตามไหล่เขาตามทางริมแม่น้ำ ผ่าน ออบหลวง และสวนสนบ่อแก้ว จากนั้นก็เลี้ยวซ้ายเข้าสู่ อ.อมก๋อย ประมาณบ่ายโมงก็มาถึงตัวอำเภอ แวะซื้อเสบียงกันที่นี่อีกครั้งแล้วก็มุ่งหน้าสู่จุดหมายปลายทางที่บ้านยองแหละ จากตรงนี้ก็เกือบๆ 30 กิโลเมตร เป็นทางลูกรังแล้วครับ เส้นทางต่างจากตอนมาสำรวจมากทีเดียว อาจเป็นเพราะเพิ่งผ่านช่วงหน้าฝนมาใหม่ๆ ร่องถนนค่อนข้างลึกถึงลึกมากๆ ต้องค่อยๆไต่ระดับอย่างระมัดระวังเป็นพิเศษกว่าครั้งที่แล้ว ซึ่งส่วนใหญ่รถสมาชิกในครั้งนี้ก็เป็นระบบขับเคลื่อน 4 ล้อเกือบทุกคัน มีหลงขับ 2 มาหนึ่งคัน แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาครับ ด้วยทักษะของผู้ขับและกำลังของรถ ทำให้อุปสรรคตรงนั้นสามารถผ่านไปได้อย่างง่ายดาย บางครั้งเขาว่า เสน่ห์ของการเดินทางคือการหลงทาง น้าหมูไม่เคยทำให้เสน่ห์นั้นจางหาย เกิดความไม่แน่ใจกับเส้นทางที่ดูแปลกตาไป ทั้งๆที่เคยผ่านมาแล้ว ผมเองก็เช่นกัน แต่ก็ผ่านไปได้ครับ มันเป็นสีสันเล็กๆของน้าหมูครับ และอย่างที่บอกไว้ข้างต้น เส้นทางค่อนข้างลำบากบวกกับรถในขบวนค่อนข้างเยอะร่วม 15 คัน ทำให้การเดินทางล่าช้าไปมากๆ กว่า 3 ชั่วโมงเราก็เดินทางมาถึง ศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวง บ้านยองแหละ ตอนนี้เกือบๆห้าโมงเย็นครับ คุณครู ชาวบ้าน และเด็กๆมารอเราตั้งแต่บ่ายโมงแล้ว ต่างคนต่างดีใจทั้งผู้รอ และผู้ไปหา
สมาชิกที่เดินทางมาถึงก่อน เริ่มทยอยขนของลงจากรถ พร้อมที่จะมอบให้กับชาวบ้านและเด็กๆ สิ่งของบางอย่างได้ทำการขนส่งขึ้นมาก่อนแล้ว เช่น โต๊ะเก้าอี้นักเรียนจำนวน 35 ชุด โดยการประสานงานกับทางคุณครูไว้ล่วงหน้า สิ่งของต่างๆที่เรานำมาในครั้งนี้เป็นสิ่งที่ทาง ศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวง บ้านยองแหละ ขาดแคลนและต้องการใช้จริงๆ หลักๆก็จะเป็น อุปกรณ์ในห้องครัว เครื่องปั่นไฟฟ้า ชุดเครื่องขยายเสียงพร้อมไมโครโฟน สำหรับประชุมหมู่บ้าน โต๊ะและเก้าอี้นักเรียน ชุดพละพร้อมรองเท้า ชุดยาสามัญประจำบ้าน เครื่องอุปโภคบริโภคต่างๆ และสิ่งของอีกมากมาย ที่เหล่าสมาชิกได้ร่วมกันจัดซื้อมามอบให้กับ ศศช. บ้านยองแหละ เราใช้เวลาอยู่ที่บ้านยองแหละประมาณ 1 ชั่วโมง กับการมอบสิ่งของให้กับทาง ศศช.บ้านยองแหละ โดยมีคุณครูเป็นตัวแทนรับมอบ ยารักษาโรคให้กับชาวบ้าน สมาชิกส่วนหนึ่งแจกขนมให้กับเด็กๆ ก่อนที่จะมารับชุดพละพร้อมกับรองเท้าคนละชุด บอกเลยว่าบรรยากาศเต็มไปด้วยความสุขและรอยยิ้มทั้งสองฝ่าย ทั้งผู้รับและผู้ให้ ทางกลุ่มต้องขอบคุณผู้ใจบุญทุกๆท่าน ทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ที่เป็นส่วนหนึ่งในการแบ่งปันและมอบความสุขในครั้งนี้
เราอยากอยู่ที่นี่ต่อครับ ตอนนี้ก็เย็นมาก เกือบจะ 6 โมงเย็นแล้ว พระอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เราจึงต้องรีบเดินทางต่อ เนื่องจากความมืดจะเป็นอุปสรรคและทำให้ต้องเพิ่มความระมัดระวังยิ่งขึ้น คืนนี้เราไปนอนกันที่ หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจิโน ซึ่งอยู่ห่างจาก ศศช.บ้านยองแหละประมาณ 10 กิโลเมตร (ย้อนกลับไปทางเดิมที่เรามานั่นแหละครับ)
เดินทางไปสักพักแสงสว่างจากฟ้าเริ่มหายไป และแทนด้วยแสงไฟจากรถพวกเรา สมาชิกเกาะกลุ่มกันไปไม่ห่างเหมือนตอนมา เสียงวิทยุยังคงดังขึ้นตลอดการเดินทาง และในระหว่างนั้นเสียงวิทยุจากน้ากลมก็แทรกเข้ามา สมาชิกส่วนหนึ่งดักรอน้ากลมและสื่อสารด้วยวิทยุตลอดเวลา อีกส่วนเดินทางล่วงหน้าไปก่อน เพื่อทำการจัดเตรียมอาหารและตั้งแคมป์ เนื่องจากมาถึงหน่วยก็มืดซะแล้ว เลยทุลักทุเลไปหน่อย แถมอากาศก็หนาวมากด้วย
ท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็น รอบข้างตัวเรามืดสนิท เนื่องจากที่หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจิโนไม่มีไฟฟ้า เราจึงต้องจัดเตรียมในเรื่องของแสงสว่างกันเอง ไม่นานนักแสงสว่างก็เข้าแทนที่ความมืด ค่อยรู้สึกดีขึ้นหน่อย มืดๆมันวังเวงชอบกล สมาชิกส่วนหนึ่งเริ่มจับจองพื้นที่กางเต็นท์ เหล่าพ่อครัวแม่ครัวก็เริ่มรังสรรค์อาหารมื้อค่ำท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็น เสียงวิทยุยังคงดังอยู่เรื่อยๆครับจากน้ากมล ไม่นานนักน้ากมลก็มาถึง สีหน้าดูสบายใจขึ้นเมื่อมาสมทบกับพวกเราที่นี่ หลังจากทานข้าวกันเรียบร้อย สมาชิกหลายท่านก็เริ่มทยอยเข้านอน เพราะด้วยอากาศที่ค่อนข้างหนาว และความเหนื่อยล้าจากการเดินทาง หลายท่านที่ยังคงมีเรี่ยวแรงก็นั่งจับกลุ่มพูดคุยกันไป แต่ผมขอตัวไปนอนก่อนหละครับ ฝันดีราตรีสวัสดิ์ ใครเจออะไรก็ไว้เล่ากันตอนเช้านะครับ..
14 องศา อรุณสวัสดิ์ยามเช้า เมื่อคืนน้ำค้างคงแรงเอามากๆ ความรู้สึกเหมือนฝนตกเลย พื้นดินพื้นหญ้าเปียกไปหมด ม่านหมอกยังคงปกคลุมอย่างหนาแน่น ดูสวยงามไปอีกแบบ บรรยากาศดีและสดชื่นเอามากๆ สมาชิกเริ่มออกมาจากเต็นท์ เหมือนลูกนกออกจากรัง เพื่อรับกลิ่นไอของธรรมชาติที่คงหาไม่ได้จากเมืองหลวง เมื่อสัมผัสบรรยากาศกันเต็มที่แล้ว สมาชิกก็เริ่มเรียกหาพ่อครัวแม่ครัวกันอย่างพร้อมเพียง ไม่นานเหล่าสมาชิกก็เริ่มช่วยกันรังสรรค์อาหารมื้อเช้า ดูน่ากินทั้งนั้น
เช้าวันนี้หมอกหนาจริงๆครับ มองไม่เห็นจุดชมวิวเลย เสียดายมากๆที่เราไม่ได้เจอทะเลหมอกจากจุดชมวิวห้วยจิโน ไม่ได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นดวงโตๆ ไม่ได้สัมผัสแสงอุ่นๆยามเช้า แต่ก็ไม่เป็นไรครับ แค่ได้สัมผัสบรรยากาศแบบนี้ก็สดชื่นแล้ว ช่วงสายๆเราก็เริ่มทยอยเก็บเต็นท์กัน แต่ด้วยแรงน้ำค้างจากเมื่อคืน เต็นท์ทุกหลังยังคงเปียกชื้น แต่ไม่เป็นไรเก็บไปก่อน เดี๋ยวเย็นนี้ก็ได้ใช้อีกครั้ง
การเดินทางของเรายังคงมีต่ออีกหนึ่งคืน แต่ว่าจะเป็นที่ไหนนั้น รอติดตามในกระทู้ต่อไปแล้วกันครับ รับรองว่าสวยประทับใจแน่นนอน และอยู่ไม่ไกลจาก อ.อมก๋อย มากนัก งั้นเราเดินทางออกไปตั้งหลักที่ตัวอำเภออมก๋อยกันก่อนละกันครับ...
ต่อภาค 2 ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงแม่โถ : http://www.kanlakang.com/index.php/topic,384.0.htmlกิจกรรมดีๆเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้นเลยครับ ถ้าขาดเพื่อนร่วมทางที่ดีและเข้าใจกันขอขอบคุณเพื่อนสมาชิกร่วมทางทั้ง 60 ท่าน ที่สละเวลามาน่วมสร้างความสุขร่วมกัน
ขอบคุณพลขับทั้ง 15 ท่านที่นำพาพวกเรามาถึงจุดหมาย
ขอบคุณผู้ใจบุญที่อยู่เบื้องหลังทุกๆท่าน
ขอบคุณหน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจิโน สำหรับที่พักพิง
ขอบคุณกลุ่มกาลครั้งหนึ่งที่ทำให้พวกเราได้มาพบกัน
ขอบคุณสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นในกิจกรรมครั้งนี้
การเดินทางศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวง บ้านยองแหละ จากจังหวัดตาก ให้ใช้เส้นทาง อ.เถิน อ.ลี้ มุ่งหน้า อ.ดอยเต่า อ.ฮอด เข้าสู่ถนนเส้น 108 ผ่านออบหลวง และสวนสนบ่อแก้ว จากนั้นจะมีทางแยกซ้ายเข้าสู่ อ.อมก๋อย เมื่อถึงตัวอำเภอแล้วจะเจอสี่แยก ให้เลี้ยวขวาลอดซุ้มไปทางบ้านนาเกียน เป็นถนนคอนกรีต จากนั้นขับตามทางไปเรื่อยๆ ทางเข้าจะมี 2 ทางครับ ทางแรกเข้าทางบ้านขุนตื่น แต่เราจะเข้าอีกทางครับ จะเลยแยกนี้ไปสักหน่อย ไปทางบ้านนาเกียน จะมีแยกซ้ายมือมีป้ายบอกไปห้วยจิโน เข้าไปสักพักก็จะเจอทางแยกซ้ายอีกทีครับ มีป้ายบอกไปบ้านห้วยจิโน 18 กิโลเมตร เป็นทางลูกรัง จากบ้านห้วยจิโจไปบ้านยองแหละอีก 8 กิโลเมตรครับ ก็จะถึง ศูนย์การเรียนชุมชนชาวไทยภูเขาแม่ฟ้าหลวง บ้านยองแหละ
ติดต่อครูเอ๋ 089-554-1576
หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจิโน ก่อนถึงบ้านห้วยจิโน จะมีแยกซ้ายเข้าหมู่บ้าน ให้เราออกขวาไปก็จะถึง หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยจิโน ครับ
เบอร์ติดต่อ 093-141-8165
การเดินทางยังคงมีต่อในกระทู้ถัดไป...