การเดินทางต่อของเรา หลังจากเสร็จสิ้นกิจกรรมกับทางโรงเรียนบ้านกอกจูน อ.ปัว ซึ่งปีนี้ก็เป็นอีกปีที่งานของเราผ่านไปได้อย่างดีเยี่ยม ต้องขอขอบคุณผู้สนับสนุนทุกๆท่านอีกครั้ง อย่างที่บอกไว้กิจกรรมจบ แต่การเดินทางของเรานั้นยังไม่จบ การเดินทางของเรายังมีต่อ มาเดินทางไปพร้อมกันเลยครับ
พวกเราเดินทางลงมาจากโรงเรียนช่วงบ่ายๆ ที่ อ.ปัว จุดหมายพักแรมในคืนนี้อยู่ไม่ไกลมากนัก คาดว่าไม่เกิน 50 กิโลเมตรจาก อ.ปัว งั้นวนรถเล่นใน อ.ปัว กันสักหน่อยแล้วกัน ที่นี่มีร้านกาแฟซื่อดังที่บอกซื่อไปแล้วทุกคนต้องร้องอ๋อ
"กาแฟไทลื้อ" ด้วยเสน่ห์ของสถานที่ตั้ง ได้สัมผัสบรรยากาศท่ามกลางธรรมชาติอย่างใกล้ชิด แถมยังมีจุดที่ให้นักท่องเที่ยวได้ถ่ายภาพมากมาย พักอยู่ตรงนี้ซะนานครับ คงต้องออกเดินทางกันแล้วละ เส้นทางไม่ไกลก็จริง แต่ก็ไม่อยากให้ถึงเย็นมาก
"การเดินทางของเราถึงเย็นทุกครั้ง แม้จะใกล้หรือไกล" ในระหว่างลงมาจากโรงเรียน มีรถสมาชิกท่านหนึ่งมีปัญหาลูกยางเพลาขับขาด ถือว่าบาดเจ็บไม่มากนัก แต่ก็ต้องจอดรักษาตัวไว้ที่ อ.ปัว 1 คืน รุ่งเช้าค่อยมารับกลับบ้านครับ ว่าแล้วเดินทางกันดีกว่า น้าหมู ดีกรีลั่น ทำไมถึงลั่นรู้กันคืนนี้ นำขบวนเพื่อนมุ่งหน้าสู่ อ.ทุ่งช้าง
หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยสะแตง เส้นทางไม่ลำบากมากนักครับ จะมีช่วงที่เป็นลูกรังสัก 2 กิโลเมตร ซึ่งถ้าไม่ใช่หน้าฝน รถกระบะขับ 2 ก็สามารถขึ้นไปได้ครับ ลานกางเต็นท์ที่หน่วยนี้ค่อนข้างกว้างขวางครับ ลานจอดรถก็กว้าง ห้องน้ำสะดวกสบาย มีจุดชมวิวสวยงาม
ค่ำคืนนี้มีแค่เรา ไร้เพื่อนร่วมทางกลุ่มอื่น ดีกรีเลยลั่นโดยไม่รู้ตัว ค่ำคืนพระจันทร์เต็มดวง ส่องแสงสว่างคล้ายกลางวัน ทีมพ่อครัวแม่ครับนำเพื่อนๆ ช่วยกันรังสรรค์อาหารมื้อค่ำอย่างตั้งอกตั้งใจ อันนี้ก็ถือว่าเป็นกิจกรรมที่สร้างเสียงเฮฮา สร้างความสุขและร้อยยิ้มในคืนนี้ได้พอสมควร อาหาราค่ำเสร็จเรียบร้อยครับ มาทานข้าวกันได้ มือนี้ขอยกให้
ไก่ใต้น้ำและรถด่วนทอดกรอบ สุดยอดจนไม่รู้จะบอกยังไง การเดินทางของเราในครั้งนี้ไม่ค่อยเหนื่อยนัก เพื่อนๆเลยนั่งคุยกันได้ยาวๆครับ ส่วนผมเจอดีกรีของ CHOYA เข้าไป หัวทิ่มเข้าเต็นท์ไปตั้งแต่ 4 ทุ่ม เพื่อนๆยังคงนั่งสัมผัสความหนาวกันต่อ สักพักกองไม้กองใหญ่ที่จัดไว้ก็ถูกจุดขึ้น ไปลุกท่วมอุ่นมายันเต็นท์ผมเลย ถึงตัวนอนอยู่ก็ยังได้ยินเสียงพูดคุยตลอดเวลา ใจนึงก็อยากออกไปนั่งต่อกับเพื่อน แต่มีเสียงแววๆมาตามสายลม
" ใครนอนก่อน กูโกรธ" ความคิดที่จะออกไป จบลงตรงนี้ 55555 ดีกรีน้าหมูมาแล้วละ เป็นดีกรีที่แผ่วเบา แต่ก็หนักแน่น บางคนไม่รู้จะทำไง ก็ขอตัวไปใส่ถุงเท้าบ้าง ไปหาเสือหนาวใส่บ้าง แล้วก็หายไปเลย งั้นไปเจอกันตอนเช้าแล้วกันนะ... ราตรีสวัสดิ์
อรุณสวัสดิ์ยามเช้า อากาศยังคงหนาวเย็น ไม่นานแสงอาทิตย์ที่เริ่มส่องแสงทำให้คลายความหนาวลงได้บ้าง เป็นอีกเช้าวันหนึ่งที่รู้สึกดีเอามากๆ ทุกคนเริ่มออกมาจากเต็นท์สัมผัสอากาศยามเช้า แล้วก็พูดถึงเรื่องราวเมื่อคืนกันยกใหญ่ ก็ถือว่าเป็นสีสัน และสร้างความสุขให้น้องๆได้มาก และจดจำได้ไปอีกนาน .... การเดินทางยังไม่จบนะ ยังมีอีกคืน...
การเดินทางหน่วยจัดการต้นน้ำห้วยสะแตง ตั้งอยู่ที่ ห้วยสะแตง ต.งอบ อ.ทุ่งช้าง จ.น่าน มาตามเส้นทางหลวง 101 ปัว-ทุ่งช้าง ขับจนถึงตำบลงอบ จะมีป้ายบอกทางซ้ายมือ หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยสะแตง ใกล้โรงเรียนไทยรัฐวิทยา เลี้ยวซ้ายเข้าไปประมาณ 9-10 กิโลเมตร พอถึงหมู่บ้านจะเป็นทางลูกรังอีกประมาณ 2 กิโลเมตร
ติดต่อ คุณนอย หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยสะแตง โทร 0827189530, 0993832985
จากหน่วยจัดการต้นน้ำห้วยสะแตง การเดินทางยังคงมีต่ออีกคืน แต่คืนนี้เพื่อนๆสามชิกขอแยกกลับไปหลายท่าน เหลือเดินทางต่อพร้อมกันอีก 10 คัน สู่จุดหมายต่อไป
"สวนยาหลวง" บ้านสันเจริญ ตำบลผาทอง อำเภอท่าวังผา พื้นที่บนดอยสูงกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 1,600 เมตร สวนยาหลวง ตั้งอยู่บนพื้นที่รอยต่อสองจังหวัด คือทั้งจังหวัดน่านและพะเยา โดยพื้นที่บางส่วน อยู่ในความรับผิดชอบของหน่วยศึกษาการอนุรักษ์ต้นน้ำดอยกาด อ.ปง จ.พะเยา ณ จุดสูงสุดของสันปันน้ำคือ ยอดดอยกาด ฝั่งหนึ่งน้ำจะไหลไปยังลุ่มน้ำยม แต่อีกฝั่งหนึ่งน้ำจะไหลไปยังลุ่มน้ำน่าน บ้านสันเจริญชาวบ้านจะเป็นชนเผ่าเมี่ยน แต่เดิมเป็นแห่งปลูกฝิ่นอันดับต้นๆของเมืองไทย จนเป็นที่มาของสวนยาหลวงนั้นเอง ต่อมาจึงได้มีการส่งเสริมให้ปลูกกาแฟ โดยศูนย์พัฒนาและสงเคราะห์ชาวเขาจังหวัดน่าน
การเดินทาง จากน่าน-ท่าวังผา 1080 เมื่อถึง อ.ท่าวังผาแล้ว ให้เราเลี้ยวซ้ายเข้าเส้นทาง 1148 อ.ท่าวังผา - อ.สองแคว กม.ที่ 15 เลี้ยวซ้าย ปากทางบ้านน้ำโมงปางสา เข้าไปอีกประมาณ 12 กม. ทางลาดยางผสมคอนกรีต ถึงสามแยกปากทางเข้าบ้านสันเจริญ เลี้ยวขวามือไปตามเส้นทาง 6 กม. จะถึงบ้านสันเจริญ จากนั้นจะเป็นทางลูกรัง ผ่านไรกาแฟประมาณ 10 กม. ก็จะถึงสวนยาหลวง
ติดต่อสอบถามเส้นทาง คุณกิต สวนยาหลวง โทร 0863907737
ขอบคุณเพื่อนร่วมทางทุกๆท่าน ความสุข และความสนุกในครั้งนี้ เจอกันครั้งหน้ามานั่งเล่าสู่กันฟังครับ...
ขอบคุณภาพสวยๆจาก นัท อั้ม ตั้ม